In de liturgische schikkingen voor deze 40- dagentijd leggen we de nadruk op de beweging van de ene mens naar de ander en daarmee naar de Ander, met God.
Het thema van de verhalen is: Ik ga – Zet een stap naar de ander
Zondag 14 februari 2016: In de Bijbellezing van vandaag zit ook beweging. De lezing komt uit: Lucas 22:39-46. Jezus bevindt zich op de Olijfberg en verkeert in doodsangst. Hij vraagt aan zijn leerlingen om met hem te bidden en te waken. De basis van elke schikking in deze periode zijn witte schoenen die symbool staan voor het gaan op de weg van het leven. De kleur wit staat voor licht; van het steeds opnieuw beginnen; van zuiverheid. Voor deze schikking is gekozen voor veertig witte tulpen. Deze verwijzen naar veertig dagen van bezinning en de kleur wit van de tulpen verwijst naar gebed. Onder de schikking ligt een paars doek. De kleur paars is een teken van ingetogenheid die we aannemen in deze tijd voor Pasen.
Zondag 21 februari 2016: In de Bijbellezing van vandaag zit ook beweging. De lezing komt uit: Lucas 6:27-35 en zet in met het liefde gebod. Jezus zegt: Heb je vijanden lief, wees goed voor wie jullie haten, zegen wie jullie vervloeken en bid voor wie jullie slecht behandelen. In de schikking van vandaag zien we dit terug. Het verschil maakt dat je niet alleen de mensen lief hebt die jou lief hebben maar ook je vijanden. Eén bloem steekt boven de ander uit – dezelfde en toch zo anders- sterk en kwetsbaar.
Zondag 28 februari 2016: In de Bijbellezing van vandaag zit echter geen beweging. De lezing komt uit: Lucas 22:66-71. Jezus is gevangen genomen en voor de hoge raad geleid. Geen enkele stap wordt richting Jezus gezet. Er is sprake van verharding en onwil. De schriftgeleerden en hogepriesters gaan er als het ware dwars voor liggen. In de schikking van vandaag zien we dit terug, doordat de bloemen, witte calla’s, liggend zijn geplaatst. Zal de witte bloei het redden? Hoe sterk is de liefde? Is er een nieuwe kans? De basis van elke schikking in deze periode zijn de witte schoenen die symbool staan voor grote en kleine stappen die we kunnen nemen naar de ander. Deze keer echter geen nieuw paar schoenen, er wordt namelijk geen stap naar de ander gezet. De kleur wit staat voor licht; van het steeds opnieuw beginnen; van zuiverheid. Onder de schikking ligt een paars doek. De kleur paars is een teken van ingetogenheid die we aannemen in deze tijd voor Pasen.
Zondag 6 maart 2016 In de Bijbellezing van vandaag is de beweging naar God. De lezing komt uit: Lucas 18: 9-14. Een farizeeër en een tollenaar gingen naar de tempel om te bidden. De farizeeër fier rechtop en de tollenaar gebogen. In de schikking van vandaag zien we dit bij de orchidee; De ene stengel staat rechtop en de ander is gebogen. De basis van elke schikking in deze periode zijn de witte schoenen die symbool staan voor grote en kleine stappen die we kunnen nemen naar de ander. De farizeeër, vol van eigenwaan, zet geen stap naar de ander. De tollenaar buigt zich naar God. Open voor verandering. Hij is het die stappen zet richting Gods rechtvaardigheid. Bij God keert alles om – wie gebogen is mag rechtop gaan voor een nieuw begin en geloof in de toekomst. De kleur wit staat voor licht; voor het steeds opnieuw beginnen; voor zuiverheid. Onder de schikking liggen een paars en een rose doek. De kleur paars is een teken van ingetogenheid die we aannemen in deze tijd voor Pasen. Met de kleur rose geven we aan dat het licht van het komende feest doorbreekt.
Zondag 13 maart 2016 In de Bijbellezing van vandaag is er beweging in verschillende richtingen. De lezing bij de schikking komt uit: Lucas 23: 38-43. Op Golgotha waar 2 misdadigers naast Jezus aan een kruis hangen is de ene misdadiger spottend en cynisch naar Jezus en keert zich van Hem af. De andere neemt het voor Hem op, spreekt zijn eigen schuld uit en vraagt om ontferming. Hiermee doet hij een stap naar Jezus toe. De roep om ontferming opent de hemel. In de schikking zien we hoe de ene bloem naar het midden is gekeert, naar Jezus, en de andere is afgekeert. De basis van elke schikking in deze periode zijn de witte schoenen die symbool staan voor grote en kleine stappen die we kunnen nemen naar de ander. De kleur wit staat voor licht; voor het steeds opnieuw beginnen; voor zuiverheid.
Zondag 20 maart 2016, Palmpasen In de Bijbellezing van vandaag is veel beweging. De lezing komt uit: Lucas 19: 29-44. Jezus is, zittend op een ezel, onderweg naar Jeruzalem. Vele voeten haasten zich om getuige te zijn van Zijn intocht. Een grote groep leerlingen juicht en roept: “Leve de Koning, de man die door God gestuurd is”. Als Jezus de stad ziet begint hij te huilen omdat in de stad van vrede die vrede ver te zoeken is. Feeststemming en verdriet mengen zich. In de schikking zien we grote stenen; de stad Jeruzalem. Tussen de stenen staan witte bloemen, als teken van de feestelijke stemming. De buxustakken symboliseren de takken en de jassen die voor Jezus op de weg gelegd werden. Op en rond de stenen glinsteren parels; als ‘de tranen’ van Jezus. De basis van elke schikking in deze periode zijn de witte schoenen die symbool staan voor grote en kleine stappen die we kunnen nemen naar de ander. De kleur wit staat voor licht; voor het steeds opnieuw beginnen; voor zuiverheid. Onder de schikking ligt een paars en een rode doek. De kleur paars is een teken van ingetogenheid die we aannemen in deze tijd voor Pasen. De kleur rood is voor Palmzondag.
Stille Zaterdag
Stille Zaterdag, de Paaswake. Uitreiking van Het Licht.
In de liturgische schikking van Pasen komt de viering van de overwinning op de dood tot uiting door de beweging. We zetten opnieuw stappen naar de ander en daarmee naar de Ander, met God. De Bijbellezing komt uit: Lucas 24:13-35. Twee leerlingen die vanuit Jeruzalem op weg gaan naar Emmaüs hebben niet in de gaten dat het Jezus is die met hen meeloopt. Bij het breken van het brood is er de herkenning dat het de Opgestane Heer zelf is die naast hen liep. De leerlingen komen opnieuw in beweging, staan op en gaan terug naar Jeruzalem om te getuigen. In de schikking zien we beweging; het verder gaan terug in de bewegende lijn van het gaasframe. In het gaas zijn groene bladeren geweven en daarbij zijn witte calla’s en paarse fresia’s geplaatst. De witte bloemen verwijzen naar God: het licht van de wereld. De paarse bloemen en het ‘groen’ staan symbool voor hoop en verwachting dat het goede overwint. De witte schoenen staan symbool voor grote en kleine stappen die we steeds kunnen nemen naar de [ A]ander. Onder de schikking ligt een wit doek dat de vreugde en het feest weergeeft van de Opgestane Heer.