Gewoontegetrouw zullen er ook dit jaar in de week tussen Palmzondag en Pasen vieringen georganiseerd worden. Deze week wordt de Stille Week genoemd, omdat de kerk zich in eerbiedige stilte, sober en ingetogen, voorbereidt op de Opstanding.
Palmzondag valt op 5 april. Dat is om verschillende redenen een bijzondere zondag, waarover elders in dit kerkblad meer te lezen valt. In de dagen erna is er iedere dag een korter of langer moment van vieren en gedenken.
Op maandag 6, dinsdag 7 en woensdag 8 april is er een korte vesper. Deze is voorbereid door gemeenteleden. Twee vespers vinden plaats in de kerk, de derde wordt gehouden tijdens de Paasviering van de Hervormde Vrouwengroep in de Molenaarshof. Op donderdag 9 april (Witte Donderdag) wordt Avondmaal gevierd. Tijdens de samenkomst op vrijdag 10 april (Goede Vrijdag) wordt traditiegetrouw het lijdensverhaal gelezen en op zaterdag 11 april (Stille Zaterdag) is er, later op de avond, een Paaswake.
De Paaswake op zaterdag is dit jaar opgehangen aan het meditatieve boek De zeven laatste woorden dat de Vlaamse zanger en dichter Willem Vermandere in 2003 schreef. Hij gaat in dit boek nader in op de zogenaamde zeven kruiswoorden van Jezus. Dit zijn zeven korte tekstfragmenten uit de Bijbel waarin het lijdensverhaal wordt gevolgd. Over die zeven fragmenten heeft Vermandere zijn gedachten op papier gezet. Scherpe, soms confronterende, maar ook troostende observaties. Kort, to-the-point en vooral hoogst actueel.
Willem Vermandere werd in 1940 in een dorp in West-Vlaanderen vlakbij Menen aan de grens met Frankrijk geboren. Hij is het prototype van de vrije kunstenaar, die, wars van regels en structuren, als een echte vrijdenker zich een weg baant door de (moderne) tijd. Zijn werk is doordrenkt met de Rooms-Katholieke opvoeding van zijn jeugd, het gevoel Belg en Vlaming te zijn en de worsteling hoe zich daar tegenover te verhouden. Veel heeft hij weggegooid, maar ook veel heeft hij behouden.
“Voor mij zijn de zeven kruiswoorden een perfecte, zevenarmige kapstok om al mijn oude kleren aan op te hangen. Al wat ik ooit geweest ben, mag ik hier terughalen en samenbundelen… Zoveel keer ‘mens’ ben ik al geweest, maar keer op keer heb ik die oude gewaden afgelegd om in een nieuwe gedaante weer op te staan. Zoveel keer heb ik mijn mening van gisteren herzien en genuanceerd. Daar kom ik uit voort. Mijn ‘roots’ noemen we dat nu. Ik kan soms janken om al die gemiste kansen in mijn schamele jonge jaren van vlak na de oorlog. Maar nu ontdek ik meer en meer dat al die passages het zeer rijke fundament van mijn leven gevormd hebben”, schrijft hij in het voorwoord van zijn boek.
Vermandere is een man van de kleinschaligheid, van de verbondenheid met de natuur en de zorg voor de aarde. Tegelijk heeft hij een groot verhaal voor de wereld: een verhaal van zorgzaamheid, duurzaamheid en solidariteit. Hoewel door-en-door Belgisch vertoont zijn werk veel overeenkomsten met waar wij hier in Twente zo mee vertrouwd zijn en wat we zo graag willen behouden.
In deze Paaswake zullen we (hopelijk) ontdekken wat Vermandere ons te zeggen heeft – en dat is niet weinig! Natuurlijk ontsteken we ook het licht van Pasen al in de dienst en nemen we na afloop, zoals we gewend zijn, ons eigen paaslichtje mee naar huis.
Wij hopen van harte om u, gemeentelid of belangstellende, in één of meer van deze vieringen te mogen ontmoeten. A.B.
